Bireylerin adalete inançlarını yitirmelerinden daha kötüsü, toplumun hukuka inancını kaybetmesi. Haklı olan değil, güçlü olan kazanır bu denklemde. Bunun bir adım ötesi, herkesin eline silahını alıp hakkını aramasıdır (bkz. son haftalarda Gülsuyu Mahallesi). Siyasi iktidarların, solcu ağzıyla amansız sermaye sahiplerinin, eğri ama aslında "doğru" ilişkilere sahip olanların sonuçlarını dikte ettiği davalar gördük, daha da göreceğiz. Taraf olmayanın bertaraf olduğu. Ama sadece taraf olmak yetmiyor, "o" taraf olmak da gerekiyormuş, onu da öğrendik. Gün gelecek Yargıtay onayacak bu kararları. Birilerinin hayatları, onurları ellerinden alınırken, ilamları yazdıranlar "aklınızı başınıza devşirin, ders olsun bu size" diyecek. Tüm doğruların yanlış olduğu bir dönem yaşıyoruz. Ucu bize dokunana kadar susmaya devam edelim, ya sonra?
Esma-ül-Hüsna. Allah'ın 99 ismi.
En sevdiğim "El-Adl". Adil olan demek. Mutlak adaleti sağlayan. Haksızlık yapmayan.
Zulmedenin aksi.
El-Adl esasında ne kadar manidar...Bir gün bu işlerin ucu o taraftan olmayan herkese dokunacak, çember daralıyor maalesef:(
YanıtlaSilDoğru daralıyor, ve sanki bizimle hiç ilgisi yokmuş gibi, gerilim filmi izler gibi izliyoruz.
YanıtlaSil